‘Je kunt vooral heel veel voor de kinderen betekenen. Meer dan je zelf soms denkt’

Toch was de stage op de school in Hillegersberg niet haar eerste keuze. ,,Ik twijfelde. Heel eerlijk: ik keek er zelfs best wel een beetje tegenop. Het leek me heftig.” De eerste stagedag wordt die twijfel direct weggenomen. ,,Het zijn ‘gewoon’ kinderen. In mijn hoofd had ik het zó groot gemaakt. De problemen die de kinderen hebben, zijn niet wie de kinderen zijn. Het blijven kinderen.”

Frederique merkt dat ze de kinderen echt verder kan helpen. ,,Bij sommige kinderen kun je op je kop gaan staan zonder effect, maar bij anderen kun je een verschil maken.” Daar heeft ze ook een voorbeeld van. ,,Het vorige schooljaar was er een meisje waar we veel conflicten mee hadden. Door heel veel geduld te hebben, veel uit te proberen en rustig te blijven totdat ze het vertrouwen in ons had, zie je nu dat ze het super goed doet!”

Door haar eigen ervaringen en door op haar eigen gevoel te vertrouwen, werkt de aanpak van Frederique vaak, vertelt ze. ,,Mijn moeder heeft Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) gestudeerd en in de ambulante hulpverlening gewerkt. Hierdoor was ze altijd heel bewust met onze opvoeding bezig. Toen ik een mobiele telefoon kreeg, waarschuwde ze bijvoorbeeld voor de gevaren van social media. ‘Mensen kunnen je erin luizen', zei ze.” In eerste instantie reageert Frederique als puber opstandig. ,,Maar door het verhaal eromheen en de ruimte voor mijn eigen inbreng, voelde ik me altijd gehoord en gezien. Ik begreep mijn moeder.” Het zorgt ervoor dat Frederique niet de kont tegen de krib gooit.

Dat is ook waarom de stagiair nooit alleen ‘nee’ tegen de leerlingen zou zeggen. ,,Kinderen schieten in de weerstand bij dat woordje. Ik licht altijd mijn denkwijze toe. Als een kind tijdens het maken van een werkje een spelletje wil spelen op de Chromebook, zeg ik dus niet alleen ‘nee’. Ik bied direct perspectief door te zeggen dat de leerling ná het werkje een spelletje mag spelen.”

Door de cursussen die ze vanuit haar stageplek krijgt aangeboden, ontwikkelt Frederique zich verder. ,,Behalve de opdracht van school, waarbij ik moet werken aan mijn portfolio, doe ik hier ook cursussen. Zo heb ik de cursus trauma-sensitief onderwijs gevolgd.” Bij deze cursus sta je als professional extra stil bij de belevingswereld van kinderen met een trauma. ,,Door achter het gedrag van de kinderen te kijken, kunnen wij ze beter begeleiden.”

Enerzijds zorgen de inzichten ervoor dat Frederique zich in sommige kinderen kan verplaatsen en beter kan handelen, anderzijds leert ze ook zichzelf kennen en geeft het haar zelfvertrouwen dat ze weet wie ze is. De student merkt dat ze daardoor ook stappen zet in haar ontwikkeling. ,,Ik heb altijd het vertrouwen nodig van mijn omgeving om mezelf te laten zien. Hier heb ik het gevoel dat ik gesteund word. In het begin van mijn stage vond ik het lastig om tijdens het ochtendoverleg iets in te brengen. Samen met mijn begeleider ben ik dat gaan oefenen.” In plaats van ‘nee’ te zeggen als de vraag wordt gesteld of Frederique nog wat in te brengen heeft, vertelt ze nú wel over haar ervaringen in het overleg.

Uiteindelijk wil Frederique niet alleen de kinderen begeleiden, maar ook de ouders. Dat is voor haar de reden geweest om voor keuzeprofiel ‘Jeugd’ te kiezen. ,,We leren nu al veel over ouderbetrokkenheid en dat pas ik ook toe in mijn stage.” Omdat veel kinderen met de taxi naar school komen en dus zonder hun ouders zijn, kan Frederique de ouders niet ‘spontaan’ spreken. Zij moet dan ook het initiatief nemen om contact op te nemen met de ouders en dat gaat haar goed af. ,,In het begin was ik wat terughoudend omdat ik het spannend vond. Al snel kwam ik erachter dat ook de ouders het spannend vinden omdat ze bang zijn voor slecht nieuws of dat wij ergens iets van vinden.”

Als het vertrouwen eenmaal gewonnen is, staan ouders er juist voor open. ,,Voor mijn gevoel nemen de ouders mij serieus. Zij willen ook graag geholpen worden. Ik vind het belangrijk om niet oordelend het gesprek in te gaan en hun verhaal te horen.”

Alhoewel Frederique soms ook mindere dagen op de school heeft, bijvoorbeeld als ze een laars naar haar hoofd gegooid krijgt van een boze leerling, vindt ze het vooral heel leuk. ,,Je bent ondersteunend in de klas, dus overal waar de kinderen zijn, daar ben jij. Je speelt met de leerlingen buiten of gaat mee naar de gym… En je kunt vooral heel veel voor de kinderen betekenen. Meer dan je zelf soms denkt.”