‘Je kunt hier op zowel professioneel als persoonlijk vlak groeien.’

In eerste instantie ligt Emma's voorkeur bij de zorgkant van Bergse Bos, in plaats van het onderwijs. Echter, met een stage van slechts een half jaar is dat niet haalbaar. Emma begrijpt de reden achter deze beslissing, die ook de betrokkenheid van de stagecoördinator bij de kinderen toont. 'Dat kan ik mijn kindjes niet aandoen. Zij zien al zoveel verschillende gezichten,' zei de stagecoördinator. Daar kon ik alleen maar begrip en waardering voor hebben.'"

Bij de eerste stagedag op de Bergse Veld School wordt verteld wat er van de stagiaires verwacht wordt. De eerste zes weken is het vooral de bedoeling om te observeren. Emma’s ervaring in een eerdere stage helpt haar om snel te wennen aan de werkomgeving. “Door die ervaring wist ik al een beetje hoe het reilde en zeilde,” zegt ze. Wat ze bijzonder waardeert, is de begeleiding en de nauwe samenwerking met meerdere aanspreekpunten. “Ik voelde me echt onderdeel van het team. Dat maakte het makkelijker om vragen te stellen en te delen waar ik tegenaan liep.”

In het begin voelt Emma zich nog wat onzeker in overleggen, maar haar collega’s moedigen haar aan en geven haar vertrouwen. “Ze vroegen naar mijn mening en vonden het waardevol wat ik zei. Dat gaf me de moed om tijdens de overleggen mijn inzichten te delen en mijn stem te laten horen.”

Emma krijgt al snel meer verantwoordelijkheid. Wanneer ze gedrag ziet dat niet acceptabel is, bespreekt ze dit met een collega en spreekt vervolgens het kind erop aan. Op een gegeven moment mag ze deze gesprekken zelfstandig voeren. “ ‘Probeer het maar. Als het niet goed gaat, sta ik achter je’, werd er gezegd. Dat vertrouwen was heel waardevol. Ik wist dat ik op de goede weg was.”

De volgende stap is het aanspreken van de ‘pittigere’ kinderen. ,,Ik weet nog dat ik dacht: ‘help!’ toen een kind door het raam naar buiten ging, nadat ik het op zijn gedrag had aangesproken. Mijn collega reageerde relaxed; ze deelde dat hetzelfde ook bij haar zou zijn gebeurd en het niet aan mij lag.”

Zelf is Emma heel veilig opgegroeid. Haar ouders zijn nog bij elkaar en ze heeft ook een goede band met haar drie jaar jongere zus. ,,Bij ons thuis mocht vroeger heel veel. Veel ging in overleg. Dat neem ik mee naar hier. Ik werd altijd gehoord en er werd gevraagd wáárom ik iets wel of niet wilde.”

Emma hoopt een voorbeeld voor de kinderen te zijn, vooral als het gaat om haar emotieregulatie. Haar emoties kan ze goed onder controle houden. ,,Als er een situatie is waarin je vanuit je emotie geneigd bent om boos te worden, doe ik dat vaak niet.” Emma gaat bijvoorbeeld in gesprek met het kind en vraagt net als bij haar vroeger thuis gebeurde, wáárom een kind iets niet wil. ,,Je wordt onvoorspelbaar voor kinderen als je vaak vanuit emotie reageert. Ze weten niet wat ze van je kunnen verwachten waardoor het lastiger is om je te vertrouwen.”

Emma wil de kinderen meegeven dat fouten maken oké is. ,,Veel van deze kinderen hebben moeite om vrienden te maken en zijn bang om af te gaan. Als een kind graag sport, maar het niet doet uit angst om geen vrienden te kunnen maken, deel ik mijn ervaringen. Ik vertel hen bijvoorbeeld dat ik vroeger niet goed was in sport en dat ik daar onzeker over was, maar dat ik het toch probeerde. Zo maak ik het bespreekbaar en help ik ze hun eigen onzekerheden te overwinnen.”

Na haar stage krijgt Emma de kans om twee dagen per week bij de Bergse Veld School te blijven werken, naast haar vervolgstudie Orthopedagogiek. “Ik had het ontzettend naar mijn zin en was blij te horen dat stagiairs soms kunnen blijven. Ik was enthousiast toen ik het nieuws kreeg dat ik daar één van was.”

Emma zou anderen ook aanraden om stage te lopen bij de Bergse Veld School. ,,Je kunt hier op zowel professioneel als persoonlijk vlak groeien. Het is een pittige stage met een complexe doelgroep, maar de begeleiding is goed en je wordt opgenomen in het team. Daarbij kom je in contact met verschillende externe organisaties zoals MEE Rotterdam en Mentaal Beter, waardoor ik een beter beeld kreeg van de mogelijkheden die in het werkveld zijn.” Een unieke ervaring.

De oud-stagiair hoopt ook zelf wat voor de huidige stagiairs te betekenen.,,Even vragen of het goed gaat, een complimentje geven, bij onzekerheid vragen of ik wat voor de stagiair kan doen… Eigenlijk wat collega’s ook bij mij deden. Ik heb het als top ervaren!”

Emma is vastbesloten om nog lang in het speciaal onderwijs te blijven werken. “Ik heb hier veel over mezelf geleerd en mijn zelfvertrouwen vergroot. Elke dag is een kans om te leren, en ik ben dankbaar dat ik in een team werk dat dit begrijpt en ondersteunt.”

Met de kennis en ervaring die ze heeft opgedaan, gaat Emma vol vertrouwen de toekomst tegemoet. Haar stage is niet alleen een leerproces, maar ook een stap naar een betekenisvolle carrière.