‘Het moment dat een kind me bedankte voor mijn geduld, maakte duidelijk waarom ik dit werk doe.’

Wat Brian niet verwacht, gebeurt: hij raakt bevangen door de wereld van de jeugdzorg. De politieacademie raakt uit zicht. ,,Ik had snel door dat ik met de jeugd wilde werken. Ik vond het fascinerend hoe het brein van kinderen werkt en hoe problemen ontstaan.”

En er is nog een andere reden waarom Brian gemotiveerd is. ,,Ik besloot andere kinderen iets te willen teruggeven, omdat mijn ouders er ondanks alles onvoorwaardelijk voor mij waren. Zij wisten hoe ze met mij moesten omgaan.” De kinderen in de jeugdzorg hebben dat geluk vaak niet, vertelt Brian. ,,Deze kinderen overkomt iets, ergens vond ik het ook zielig. In eerste instantie wilde ik de kinderen redden, maar dat is niet realistisch.”

In het derde jaar van zijn opleiding gaat Brian stage lopen bij de woongroepen van Bergse Bos. ,,Tijdens een bezoek aan de stagemarkt raakte ik in gesprek met een stagiair en zij vertelde over de gesloten groepen. Ik hoorde heftige verhalen en dat deed wat met me. Ik schreef me in voor een stage en had geen plan B. Dit moest het worden.”

De eerste stagedag staat Brian ‘helemaal aan’. ‘Dit is het’, voelt hij. De tweede week is anders. ,,In een overleg werd een dossier voorgelezen en die kwam binnen. Verwaarlozing, misbruik… Ga ik dit kunnen?, is wat ik dacht.” Iedere dag neemt Brian de verhalen en de indrukken mee naar huis. ,,Het bleef in mijn hoofd zitten, de spanning was voelbaar in mijn lijf.”

De twijfel om te stoppen, wordt direct weggenomen als een kind belangrijke woorden naar Brian uitspreekt. ,,Bij het in bed stoppen van een kind, zei hij tegen mij: ‘Bedankt dat u zoveel geduld met mij hebt’. Dat was voor mij een heel verhelderend moment. Het voelde alsof ik het kind niet in de steek kon laten.”

Brian praat erover met zijn mede-studenten en voelt zich gehoord en erkent bij de LeerWerkGemeenschap . Dit is een leeromgeving waarin je als student samenwerkt met docenten en professionals uit het werkveld. ,,Van tevoren had ik me niet gerealiseerd dat het zo heftig zou zijn. Ik wilde de gebeurtenissen minder laten binnenkomen. Hoe langer ik hier werkte, hoe beter dat het me afging.”

Van de gesloten groepen gaat Brian over naar de besloten
groep en vervolgens naar de twaalf plus open groep. Het lukt Brian om voor een aantal kinderen het verschil te maken. Dat kent ook een keerzijde, zo ervaart de dan nog jonge stagiair. ,,Om diverse redenen stopte ons team met de groep. Dit moesten we aan de kinderen vertellen. Er was een meisje van veertien waarvan wij wisten dat zij het heel moeilijk zou vinden. We besloten met haar een ijsje te halen en het nieuws rustig op een bankje aan haar te vertellen.” Het meisje begint eerst hard te lachen, maar die emotie slaat al snel om. ,,Ze begon heel hard te huilen en wij huilden mee. Ze zei dat ze van ons hield. Dat wat ik wilde brengen, had ik gedaan, maar het onvoorwaardelijke konden we niet bieden. Dat vond ik wel ingewikkeld.”

Brian is zoekende wat hij binnen de jeugdzorg wil. ,,Binnen iHub onderwijs & familiezorg , toen nog Horizon geheten, werd er gekeken wat er het beste bij mijn profiel paste. Daaruit kwam Gezin Totaal.”

Gezin Totaal is een behandelprogramma dat gericht is op het hele gezin en is er voor gezinnen met kinderen van 0 tot 18 jaar. Ze hebben te maken met complexe problematiek waardoor er zorgen ontstaan over de ontwikkeling van het gezin of één van de gezinsleden. Door met het hele gezin te werken groeit iedereen toe naar de nieuwe situatie.

Brian biedt ambulante hulp en komt bij de gezinnen thuis. Hij ondersteunt in het voorkomen dat kinderen naar Bergse Bos gaan of bevordert juist dat kinderen weer terug naar huis kunnen. ,,We hebben op het terrein logeerhuizen waar gezinnen in verblijven tijdens de verkenningsweek. Ook geef ik rots- en water trainingen (Psychofysieke Sociale Competentie Training) en draai ik het project ‘Ervarend Leren’ (PEL).”

Bij Gezin Totaal zijn er ook stagemogelijkheden. In het ambulante team én op de groep. ,,In het ambulante team word je gekoppeld aan casussen. Je mag mee op werkbezoek en je dag ziet eruit als die van een gemiddelde ambulant medewerker.” Wat Brian een groot voordeel vindt aan deze stage, en dus ook aan zijn eigen functie, is dat je de vrijheid hebt. ,,Je plant je eigen afspraken in.”

Op de groep stage lopen kan ook. Je bent dan echt met de kinderen die hier wonen bezig. ,,Je speelt met ze, werkt met hen aan hun leerdoelen, eet samen en legt ze in bed.”

Er zijn overeenkomsten en veel verschillen, maar het type stagiair dat past, is duidelijk volgens Brian. ,,Stagiairs met een sterke intrinsieke motivatie. Stagiairs die weten wat ze komen doen en eerlijk zeggen als ze een keer vastlopen in hun stage. Studenten die er écht zijn voor kind en gezin.” Een beetje zoals de ouders van Brian die er altijd voor hem waren.